The miseries that shall fall upon Babylon from the Medes: the destruction of her idols.

[1] Haec dicit Dominus : Ecce ego suscitabo super Babylonem et super habitatores ejus, qui cor suum levaverunt contra me, quasi ventum pestilentem : [2] et mittam in Babylonem ventilatores, et ventilabunt eam et demolientur terram ejus, quoniam venerunt super eam undique in die afflictionis ejus. [3] Non tendat qui tendit arcum suum, et non ascendat loricatus : nolite parcere juvenibus ejus : interficite omnem militiam ejus. [4] Et cadent interfecti in terra Chaldaeorum, et vulnerati in regionibus ejus. [5] Quoniam non fuit viduatus Israel et Juda a Deo suo, Domino exercituum, terra autem eorum repleta est delicto a Sancto Israel.

[6] Fugite de medio Babylonis, et salvet unusquisque animam suam : nolite tacere super iniquitatem ejus, quoniam tempus ultionis est a Domino, vicissitudinem ipse retribuet ei. [7] Calix aureus Babylon in manu Domini, inebrians omnem terram : de vino ejus biberunt gentes, et ideo commotae sunt. [8] Subito cecidit Babylon, et contrita est. Ululate super eam : tollite resinam ad dolorem ejus, si forte sanetur. [9] Curavimus Babylonem, et non est sanata : derelinquamus eam, et eamus unusquisque in terram suam, quoniam pervenit usque ad caelos judicium ejus, et elevatum est usque ad nubes. [10] Protulit Dominus justitias nostras : venite, et narremus in Sion opus Domini Dei nostri.

[11] Acuite sagittas, implete pharetras : suscitavit Dominus spiritum regum Medorum : et contra Babylonem mens ejus est ut perdat eam, quoniam ultio Domini est, ultio templi sui. [12] Super muros Babylonis levate signum, augete custodiam, levate custodes, praeparate insidias, quia cogitavit Dominus, et fecit quaecumque locutus est contra habitatores Babylonis. [13] Quae habitas super aquas multas, locuples in thesauris, venit finis tuus, pedalis praecisionis tuae. [14] Juravit Dominus exercituum per animam suam : Quoniam replebo te hominibus quasi brucho, et super te celeuma cantabitur. [15] Qui fecit terram in fortitudine sua, praeparavit orbem in sapientia sua, et prudentia sua extendit caelos.

[16] Dante eo vocem, multiplicantur aquae in caelo : qui levat nubes ab extremo terrae, fulgura in pluviam fecit, et produxit ventum de thesauris suis. [17] Stultus factus est omnis homo a scientia; confusus est omnis conflator in sculptili, quia mendax est conflatio eorum, nec est spiritus in eis. [18] Vana sunt opera, et risu digna : in tempore visitationis suae peribunt. [19] Non sicut haec, pars Jacob, quia qui fecit omnia ipse est : et Israel sceptrum haereditatis ejus : Dominus exercituum nomen ejus. [20] Collidis tu mihi vasa belli : et ego collidam in te gentes, et disperdam in te regna :

[21] et collidam in te equum et equitem ejus : et collidam in te currum et ascensorem ejus : [22] et collidam in te virum et mulierem : et collidam in te senem et puerum : et collidam in te juvenem et virginem : [23] et collidam in te pastorem et gregem ejus : et collidam in te agricolam et jugales ejus : et collidam in te duces et magistratus : [24] et reddam Babyloni, et cunctis habitatoribus Chaldaeae, omne malum suum, quod fecerunt in Sion, in oculis vestris, ait Dominus. [25] Ecce ego ad te, mons pestifer, ait Dominus, qui corrumpis universam terram : et extendam manum meam super te, et evolvam te de petris, et dabo te in montem combustionis :

[26] et non tollent de te lapidem in angulum, et lapidem in fundamenta : sed perditus in aeternum eris, ait Dominus. [27] Levate signum in terra, clangite buccina in gentibus, sanctificate super eam gentes, annuntiate contra illam regibus Ararat, Menni, et Ascenez : numerate contra eam Taphsar, adducite equum quasi bruchum aculeatum. [28] Sanctificate contra eam gentes, reges Mediae, duces ejus, et universos magistratus ejus, cunctamque terram potestatis ejus. [29] Et commovebitur terra et conturbabitur, quia evigilabit contra Babylonem cogitatio Domini, ut ponat terram Babylonis desertam et inhabitabilem. [30] Cessaverunt fortes Babylonis a praelio, habitaverunt in praesidiis : devoratum est robur eorum, et facti sunt quasi mulieres : incensa sunt tabernacula ejus, contriti sunt vectes ejus.

[31] Currens obviam currenti veniet, et nuntius obvius nuntianti, ut annuntiet regi Babylonis quia capta est civitas ejus a summo usque ad summum. [32] Et vada praeoccupata sunt, et paludes incensae sunt igni, et viri bellatores conturbati sunt. [33] Quia haec dicit Dominus exercituum, Deus Israel : Filia Babylonis quasi area, tempus triturae ejus : adhuc modicum, et veniet tempus messionis ejus. [34] Comedit me, devoravit me Nabuchodonosor rex Babylonis : reddidit me quasi vas inane : absorbuit me quasi draco, replevit ventrem suum teneritudine mea, et ejecit me. [35] Iniquitas adversum me et caro mea super Babylonem, dicit habitatio Sion : et sanguis meus super habitatores Chaldaeae, dicit Jerusalem.

[36] Propterea haec dicit Dominus : Ecce ego judicabo causam tuam, et ulciscar ultionem tuam : et desertum faciam mare ejus, et siccabo venam ejus. [37] Et erit Babylon in tumulos, habitatio draconum, stupor et sibilus, eo quod non sit habitator. [38] Simul ut leones rugient, excutient comas veluti catuli leonum. [39] In calore eorum ponam potus eorum, et inebriabo eos, ut sopiantur, et dormiant somnum sempiternum, et non consurgant, dicit Dominus. [40] Deducam eos quasi agnos ad victimam, et quasi arietes cum haedis.

[41] Quomodo capta est Sesach, et comprehensa est inclyta universae terrae! quomodo facta est in stuporem Babylon inter gentes! [42] Ascendit super Babylonem mare, multitudine fluctuum ejus operta est. [43] Factae sunt civitates ejus in stuporem, terra inhabitabilis et deserta, terra in qua nullus habitet, nec transeat per eam filius hominis. [44] Et visitabo super Bel in Babylone, et ejiciam quod absorbuerat de ore ejus : et non confluent ad eum ultra gentes, siquidem et murus Babylonis corruet. [45] Egredimini de medio ejus, populus meus, ut salvet unusquisque animam suam ab ira furoris Domini,

[46] et ne forte mollescat cor vestrum, et timeatis auditum qui audietur in terra : et veniet in anno auditio, et post hunc annum auditio, et iniquitas in terra, et dominator super dominatorem. [47] Propterea ecce dies veniunt, et visitabo super sculptilia Babylonis, et omnis terra ejus confundetur, et universi interfecti ejus cadent in medio ejus. [48] Et laudabunt super Babylonem caeli et terra, et omnia quae in eis sunt, quia ab aquilone venient ei praedones, ait Dominus. [49] Et quomodo fecit Babylon, ut caderent occisi in Israel, sic de Babylone cadent occisi in universa terra. [50] Qui fugistis gladium, venite, nolite stare : recordamini procul Domini, et Jerusalem ascendat super cor vestrum.

[51] Confusi sumus, quoniam audivimus opprobrium : operuit ignominia facies nostras, quia venerunt alieni super sanctificationem domus Domini. [52] Propterea ecce dies veniunt, ait Dominus, et visitabo super sculptilia ejus, et in omni terra ejus mugiet vulneratus. [53] Si ascenderit Babylon in caelum, et firmaverit in excelso robur suum, a me venient vastatores ejus, ait Dominus. [54] Vox clamoris de Babylone, et contritio magna de terra Chaldaeorum : [55] quoniam vastavit Dominus Babylonem, et perdidit ex ea vocem magnam : et sonabunt fluctus eorum quasi aquae multae, dedit sonitum vox eorum,

[56] quia venit super eam, id est super Babylonem, praedo, et apprehensi sunt fortes ejus, et emarcuit arcus eorum, quia fortis ultor Dominus reddens retribuet. [57] Et inebriabo principes ejus, et sapientes ejus, et duces ejus, et magistratus ejus, et fortes ejus : et dormient somnum sempiternum, et non expergiscentur, ait rex ( Dominus exercituum nomen ejus). [58] Haec dicit Dominus exercituum : Murus Babylonis ille latissimus suffossione suffodietur, et portae ejus excelsae igni comburentur, et labores populorum ad nihilum, et gentium in ignem erunt, et disperibunt. [59] Verbum quod praecepit Jeremias propheta Saraiae filio Neriae filii Maasiae, cum pergeret cum Sedecia rege in Babylonem, in anno quarto regni ejus : Saraias autem erat princeps prophetiae. [60] Et scripsit Jeremias omne malum, quod venturum erat super Babylonem, in libro uno, omnia verba haec quae scripta sunt contra Babylonem.

[61] Et dixit Jeremias ad Saraiam : Cum veneris in Babylonem, et videris, et legeris omnia verba haec, [62] dices : Domine, tu locutus es contra locum istum, ut disperderes eum, ne sit qui in eo habitet, ab homine usque ad pecus, et ut sit perpetua solitudo. [63] Cumque compleveris legere librum istum, ligabis ad eum lapidem, et projicies illum in medium Euphraten, [64] et dices : Sic submergetur Babylon, et non consurget a facie afflictionis quam ego adduco super eam, et dissolvetur. Hucusque verba Jeremiae.