The tables are renewed: all society with the Chanaanites is forbid: some precepts concerning the firstborn, the sabbath, and other feasts: after forty days' fast, Moses returneth to the people with the commandments, and his face appearing horned with rays of light, he covereth it, whensoever he speaketh to the people.

[1] Ac deinceps: Praecide, ait, tibi duas tabulas lapideas instar priorum, et scribam super eas verba, quae habuerunt tabulae quas fregisti. [2] Esto paratus mane, ut ascendas statim in montem Sinai, stabisque mecum super verticem montis. [3] Nullus ascendat tecum, nec videatur quispiam per totum montem: boves quoque et oves non pascantur e contra. [4] Excidit ergo duas tabulas lapideas, quales antea fuerant: et de nocte consurgens ascendit in montem Sinai, sicut praeceperat ei Dominus, portans secum tabulas. [5] Cumque descendisset Dominus per nubem, stetit Moyses cum eo, invocans nomen Domini.

[6] Quo transeunte coram eo, ait: Dominator Domine Deus, misericors et clemens, patiens et multae miserationis, ac verax, [7] qui custodis misericordiam in millia; qui aufers iniquitatem, et scelera, atque peccata, nullusque apud te per se innocens est; qui reddis iniquitatem patrum filiis, ac nepotibus in tertiam et quartam progeniem. [8] Festinusque Moyses, curvatus est pronus in terram, et adorans [9] ait: Si inveni gratiam in conspectu tuo, Domine, obsecro ut gradiaris nobiscum (populus enim durae cervicis est) et auferas iniquitates nostras atque peccata, nosque possideas. [10] Respondit Dominus: Ego inibo pactum videntibus cunctis: signa faciam quae numquam visa sunt super terram, nec in ullis gentibus, ut cernat populus iste, in cujus es medio, opus Domini terribile quod facturus sum.

[11] Observa cuncta quae hodie mando tibi: ego ipse ejiciam ante faciem tuam Amorrhaeum, et Chananaeum, et Hethaeum, Pherezaeum quoque, et Hevaeum, et Jebusaeum. [12] Cave ne umquam cum habitatoribus terrae illius jungas amicitias, quae sint tibi in ruinam: [13] sed aras eorum destrue, confringe statuas, lucosque succide: [14] noli adorare deum alienum. Dominus zelotes nomen ejus; Deus est aemulator. [15] Ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum: ne, cum fornicati fuerint cum diis suis, et adoraverint simulcra eorum, vocet te quispiam ut comedas de immolatis.

[16] Nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis: ne, postquam ipsae fuerint fornicatae, fornicari faciant et filios tuos in deos suos. [17] Deos conflatiles non facies tibi. [18] Solemnitatem azymorum custodies. Septem diebus vesceris azymis, sicut praecepi tibi, in tempore mensis novorum: mense enim verni temporis egressus es de Aegypto. [19] Omne quod aperit vulvam generis maculini, meum erit. De cunctis animantibus, tam de bobus, quam de ovibus, meum erit. [20] Primogenitum asini redimes ove: sin autem nec pretium pro eo dederis, occidetur. Primogenitum filiorum tuorum redimes: nec apparebis in conspectu meo vacuus.

[21] Sex diebus operaberis; die septimo cessabis arare et metere. [22] Solemnitatem hebdomadarum facies tibi in primitiis frugum messis tuae triticeae, et solemnitatem, quando redeunte anni tempore cuncta conduntur. [23] Tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum in conspectu omnipotentis Domini Dei Israel. [24] Cum enim tulero gentes a facie tua, et dilatavero terminos tuos, nullus insidiabitur terrae tuae, ascendente te, et apparente in conspectu Domini Dei tui ter in anno. [25] Non immolabis super fermento sanguinem hostiae meae: neque residebit mane de victima solemnitatis Phase.

[26] Primitias frugum terrae tuae offeres in domo Domini Dei tui. Non coques haedum in lacte matris suae. [27] Dixitque Dominus ad Moysen: Scribe tibi verba haec, quibus et tecum et cum Israel pepigi foedus. [28] Fuit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta noctes: panem non comedit, et aquam non bibit, et scripsit in tabulis verba foederis decem. [29] Cumque descenderet Moyses de monte Sinai, tenebat duas tabulas testimonii, et ignorabat quod cornuta esset facies sua ex consortio sermonis Domini. [30] Videntes autem Aaron et filii Israel cornutam Moysi faciem, timuerunt prope accedere.

[31] Vocatique ab eo, reversi sunt tam Aaron, quam principes synagogae. Et postquam locutus est ad eos, [32] venerunt ad eum etiam omnes filii Israel: quibus praecepit cuncta quae audierat a Domino in monte Sinai. [33] Impletisque sermonibus, posuit velamen super faciem suam. [34] Quod ingressus ad Dominum, et loquens cum eo, auferebat donec exiret, et tunc loquebatur ad filios Israel omnia quae sibi fuerant imperata. [35] Qui videbant faciem egredientis Moysi esse cornutam, sed operiebat ille rursus faciem suam, siquando loquebatur ad eos.