Moses is empowered to confirm his mission with miracles: his brother Aaron is appointed to assist him.
[1] Respondens Moyses ait : Non credent mihi, neque audient vocem meam, sed dicent : Non apparuit tibi Dominus.
[2] Dixit ergo ad eum : Quid est quod tenes in manu tua? Respondit : Virga.
[3] Dixitque Dominus : Projice eam in terram. Projecit, et versa est in colubrum, ita ut fugeret Moyses.
[4] Dixitque Dominus : Extende manum tuam, et apprehende caudam ejus. Extendit, et tenuit, versaque est in virgam.
[5] Ut credant, inquit, quod apparuerit tibi Dominus Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob.
[6] Dixitque Dominus rursum : Mitte manum tuam in sinum tuum. Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.
[7] Retrahe, ait, manum tuam in sinum tuum. Retraxit, et protulit iterum, et erat similis carni reliquae.
[8] Si non crediderint, inquit, tibi, neque audierint sermonem signi prioris, credent verbo signi sequentis.
[9] Quod si nec duobus quidem his signis crediderint, neque audierint vocem tuam : sume aquam fluminis, et effunde eam super aridam, et quidquid hauseris de fluvio, vertetur in sanguinem.
[10] Ait Moyses : Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius : et ex quo locutus es ad servum tuum, impeditioris et tardioris linguae sum.
[11] Dixit Dominus ad eum : Quis fecit os hominis? aut quis fabricatus est mutum et surdum, videntem et caecum? nonne ego?
[12] Perge, igitur, et ego ero in ore tuo : doceboque te quid loquaris.
[13] At ille : Obsecro, inquit, Domine, mitte quem missurus es.
[14] Iratus Dominus in Moysen, ait : Aaron frater tuus Levites, scio quod eloquens sit : ecce ipse egreditur in occursum tuum, vidensque te laetabitur corde.
[15] Loquere ad eum, et pone verba mea in ore ejus : et ego ero in ore tuo, et in ore illius, et ostendam vobis quid agere debeatis.
[16] Ipse loquetur pro te ad populum, et erit os tuum : tu autem eris ei in his quae ad Deum pertinent.
[17] Virgam quoque hanc sume in manu tua, in qua facturus es signa.
[18] Abiit Moyses, et reversus est ad Jethro socerum suum, dixitque ei : Vadam et revertar ad fratres meos in Aegyptum, ut videam si adhuc vivant. Cui ait Jethro : Vade in pace.
[19] Dixit ergo Dominus ad Moysen in Madian : Vade, et revertere in Aegyptum, mortui sunt enim omnes qui quaerebant animam tuam.
[20] Tulit ergo Moyses uxorem suam, et filios suos, et imposuit eos super asinum : reversusque est in Aegyptum, portans virgam Dei in manu sua.
[21] Dixitque ei Dominus revertenti in Aegyptum : Vide ut omnia ostenta quae posui in manu tua, facias coram Pharaone : ego indurabo cor ejus, et non dimittet populum.
[22] Dicesque ad eum : Haec dicit Dominus : Filius meus primogenitus Israel.
[23] Dixi tibi : Dimitte filium meum ut serviat mihi; et noluisti dimittere eum : ecce ego interficiam filium tuum primogenitum.
[24] Cumque esset in itinere, in diversorio occurrit ei Dominus, et volebat occidere eum.
[25] Tulit idcirco Sephora acutissimam petram, et circumcidit praeputium filii sui, tetigitque pedes ejus, et ait : Sponsus sanguinum tu mihi es.
[26] Et dimisit eum postquam dixerat : Sponsus sanguinum ob circumcisionem.
[27] Dixit autem Dominus ad Aaron : Vade in occursum Moysi in desertum. Qui perrexit obviam ei in montem Dei, et osculatus est eum.
[28] Narravitque Moyses Aaron omnia verba Domini quibus miserat eum, et signa quae mandaverat.
[29] Veneruntque simul, et congregaverunt cunctos seniores filiorum Israel.
[30] Locutusque est Aaron omnia verba quae dixerat Dominus ad Moysen : et fecit signa coram populo,
[31] et credidit populus. Audieruntque quod visitasset Dominus filios Israel, et respexisset afflictionem illorum : et proni adoraverunt.
|