The wonders of the power and providence of God in many of his creatures.
[1] Numquid nosti tempus partus ibicum in petris? vel parturientes cervas observasti?
[2] Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
[3] Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
[4] Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
[5] Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit?
[6] cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis.
[7] Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit.
[8] Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
[9] Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
[10] Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te?
[11] Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos?
[12] Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
[13] Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.
[14] Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
[15] Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
[16] Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente.
[17] Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
[18] Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus.
[19] Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum?
[20] Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium ejus terror.
[21] Terram ungula fodit, exultat audacter : in occursum pergit armatis.
[22] Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
[23] Super ipsum sonabit pharetra : vibrabit hasta et clypeus :
[24] fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
[25] Ubi audierit buccinam, dicit : Vah! procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
[26] Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum?
[27] Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
[28] In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus.
[29] Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.
[30] Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
[31] Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :
[32] Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
[33] Respondens autem Job Domino, dixit :
[34] Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
[35] Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam.
|