Christ talks with the Samaritan woman. He heals the ruler's son.

[1] Ut ergo cognovit Jesus quia audierunt pharisaei quod Jesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Joannes [2] (quamquam Jesus non baptizaret, sed discipuli ejus), [3] reliquit Judaeam, et abiit iterum in Galilaeam. [4] Oportebat autem eum transire per Samariam. [5] Venit ergo in civitatem Samariae, quae dicitur Sichar, juxta praedium quod dedit Jacob Joseph filio suo.

[6] Erat autem ibi fons Jacob. Jesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta. [7] Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Jesus: Da mihi bibere. [8] (Discipuli enim ejus abierant in civitatem ut cibos emerent.) [9] Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: Quomodo tu, Judaeus cum sis, bibere a me poscis, quae sum mulier Samaritana? non enim coutuntur Judaei Samaritanis. [10] Respondit Jesus, et dixit ei: Si scires donum Dei, et quis est qui dicit tibi: Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam.

[11] Dicit ei mulier: Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est: unde ergo habes aquam vivam? [12] Numquid tu major es patre nostro Jacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii ejus, et pecora ejus? [13] Respondit Jesus, et dixit ei: Omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum; qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei, non sitiet in aeternum: [14] sed aqua quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam. [15] Dicit ad eum mulier: Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire.

[16] Dicit ei Jesus: Vade, voca virum tuum, et veni huc. [17] Respondit mulier, et dixit: Non habeo virum. Dicit ei Jesus: Bene dixisti, quia non habeo virum; [18] quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir: hoc vere dixisti. [19] Dicit ei mulier: Domine, video quia propheta es tu. [20] Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Jerosolymis est locus ubi adorare oportet.

[21] Dicit ei Jesus: Mulier, crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem. [22] Vos adoratis quod nescitis: nos adoramus quod scimus, quia salus ex Judaeis est. [23] Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quaerit, qui adorent eum. [24] Spiritus est Deus: et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare. [25] Dicit ei mulier: Scio quia Messias venit (qui dicitur Christus): cum ergo venerit ille, nobis annuntiabit omnia.

[26] Dicit ei Jesus: Ego sum, qui loquor te. [27] Et continuo venerunt discipuli ejus, et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit: Quid quaeris? aut, Quid loqueris cum ea? [28] Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus: [29] Venite, et videte hominem qui dixit mihi omnia quaecumque feci: numquid ipse est Christus? [30] Exierunt ergo de civitate et veniebant ad eum.

[31] Interea rogabant eum discipuli, dicentes: Rabbi, manduca. [32] Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis. [33] Dicebant ergo discipuli ad invicem: Numquid aliquis attulit ei manducare? [34] Dicit eis Jesus: Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me, ut perficiam opus ejus. [35] Nonne vos dicitis quod adhuc quatuor menses sunt, et messis venit? Ecce dico vobis: levate oculos vestros, et videte regiones, quia albae sunt jam ad messem.

[36] Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam aeternam: ut et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit. [37] In hoc enim est verbum verum: quia alius est qui seminat, et alius est qui metit. [38] Ego misi vos metere quod vos non laborastis: alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis. [39] Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis: Quia dixit mihi omnia quaecumque feci. [40] Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies.

[41] Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem ejus. [42] Et mulieri dicebant: Quia jam non propter tuam loquelam credimus: ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi. [43] Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilaeam. [44] Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet. [45] Cum ergo venisset in Galilaeam, exceperunt eum Galilaei, cum omnia vidissent quae fecerat Jerosolymis in die festo: et ipsi enim venerant ad diem festum.

[46] Venit ergo iterum in Cana Galilaeae, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cujus filius infirmabatur Capharnaum. [47] Hic cum audisset quia Jesus adveniret a Judaea in Galilaeam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium ejus: incipiebat enim mori. [48] Dixit ergo Jesus ad eum: Nisi signa et prodigia videritis, non creditis. [49] Dicit ad eum regulus: Domine, descende priusquam moriatur filius meus. [50] Dicit ei Jesus: Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni quem dixit ei Jesus, et ibat.

[51] Jam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nuntiaverunt dicentes, quia filius ejus viveret. [52] Interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit. Et dixerunt ei: Quia heri hora septima reliquit eum febris. [53] Cognovit ergo pater, quia illa hora erat in qua dixit ei Jesus: Filius tuus vivit; et credidit ipse et domus ejus tota. [54] Hoc iterum secundum signum fecit Jesus, cum venisset a Judaea in Galilaeam.