Christ teaches at Nazareth: he sends forth the twelve apostles: he feeds five thousand with five loaves; and walks upon the sea.

[1] Et egressus inde, abiit in patriam suam : et sequebantur eum discipuli sui : [2] et facto sabbato coepit in synagoga docere : et multi audientes admirabantur in doctrina ejus, dicentes : Unde huic haec omnia? et quae est sapientia, quae data est illi, et virtutes tales, quae per manus ejus efficiuntur? [3] Nonne hic est faber, filius Mariae, frater Jacobi, et Joseph, et Judae, et Simonis? nonne et sorores ejus hic nobiscum sunt? Et scandalizabantur in illo. [4] Et dicebat illis Jesus : Quia non est propheta sine honore nisi in patria sua, et in domo sua, et in cognatione sua. [5] Et non poterat ibi virtutem ullam facere, nisi paucos infirmos impositis manibus curavit :

[6] et mirabatur propter incredulitatem eorum, et circuibat castella in circuitu docens. [7] Et vocavit duodecim : et coepit eos mittere binos, et dabat illis potestatem spirituum immundorum. [8] Et praecepit eis ne quid tollerent in via, nisi virgam tantum : non peram, non panem, neque in zona aes, [9] sed calceatos sandaliis, et ne induerentur duabus tunicis. [10] Et dicebat eis : Quocumque introieritis in domum, illic manete donec exeatis inde :

[11] et quicumque non receperint vos, nec audierint vos, exeuntes inde, excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis. [12] Et exeuntes praedicabant ut poenitentiam agerent : [13] et daemonia multa ejiciebant, et ungebant oleo multos aegros, et sanabant. [14] Et audivit rex Herodes ( manifestum enim factum est nomen ejus), et dicebat : Quia Joannes Baptista resurrexit a mortuis : et propterea virtutes operantur in illo. [15] Alii autem dicebant : Quia Elias est; alii vero dicebant : Quia propheta est, quasi unus ex prophetis.

[16] Quo audito Herodes ait : Quem ego decollavi Joannem, hic a mortuis resurrexit. [17] Ipse enim Herodes misit, ac tenuit Joannem, et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui, quia duxerat eam. [18] Dicebat enim Joannes Herodi : Non licet tibi habere uxorem fratris tui. [19] Herodias autem insidiabatur illi : et volebat occidere eum, nec poterat. [20] Herodes enim metuebat Joannem, sciens eum virum justum et sanctum : et custodiebat eum, et audito eo multa faciebat, et libenter eum audiebat.

[21] Et cum dies opportunus accidisset, Herodes natalis sui coenam fecit principibus, et tribunis, et primis Galilaeae : [22] cumque introisset filia ipsius Herodiadis, et saltasset, et placuisset Herodi, simulque recumbentibus, rex ait puellae : Pete a me quod vis, et dabo tibi : [23] et juravit illi : Quia quidquid petieris dabo tibi, licet dimidium regni mei. [24] Quae cum exisset, dixit matri suae : Quid petam? At illa dixit : Caput Joannis Baptistae. [25] Cumque introisset statim cum festinatione ad regem, petivit dicens : Volo ut protinus des mihi in disco caput Joannis Baptistae.

[26] Et contristatus est rex : propter jusjurandum, et propter simul discumbentes, noluit eam contristare : [27] sed misso speculatore praecepit afferri caput ejus in disco. Et decollavit eum in carcere, [28] et attulit caput ejus in disco : et dedit illud puellae, et puella dedit matri suae. [29] Quo audito, discipuli ejus venerunt, et tulerunt corpus ejus : et posuerunt illud in monumento. [30] Et convenientes Apostoli ad Jesum, renuntiaverunt ei omnia quae egerant, et docuerant.

[31] Et ait illis : Venite seorsum in desertum locum, et requiescite pusillum. Erant enim qui veniebant et redibant multi : et nec spatium manducandi habebant. [32] Et ascendentes in navim, abierunt in desertum locum seorsum. [33] Et viderunt eos abeuntes, et cognoverunt multi : et pedestres de omnibus civitatibus concurrerunt illuc, et praevenerunt eos. [34] Et exiens vidit turbam multam Jesus : et misertus est super eos, quia erant sicut oves non habentes pastorem, et coepit docere multa. [35] Et cum jam hora multa fieret, accesserunt discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus hic, et jam hora praeteriit :

[36] dimitte illos, ut euntes in proximas villas et vicos, emant sibi cibos, quos manducent. [37] Et respondens ait illis : Date illis vos manducare. Et dixerunt ei : Euntes emamus ducentis denariis panes, et dabimus illis manducare. [38] Et dicit eis : Quot panes habetis? ite, et videte. Et cum cognovissent, dicunt : Quinque, et duos pisces. [39] Et praecepit illis ut accumbere facerent omnes secundum contubernia super viride foenum. [40] Et discubuerunt in partes per centenos et quinquagenos.

[41] Et acceptis quinque panibus et duobus pisces, intuens in caelum, benedixit, et fregit panes, et dedit discipulis suis, ut ponerent ante eos : et duos pisces divisit omnibus. [42] Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. [43] Et sustulerunt reliquias, fragmentorum duodecim cophinos plenos, et de piscibus. [44] Erant autem qui manducaverunt quinque millia virorum. [45] Et statim coegit discipulos suos ascendere navim, ut praecederent eum trans fretum ad Bethsaidam, dum ipse dimitteret populum.

[46] Et cum dimisisset eos, abiit in montem orare. [47] Et cum sero esset, erat navis in medio mari et ipse solus in terra. [48] Et videns eos laborantes in remigando ( erat enim ventus contrarius eis) et circa quartam vigiliam noctis venit ad eos ambulans supra mare : et volebat praeterire eos. [49] At illi ut viderunt eum ambulantem supra mare, putaverunt phantasma esse, et exclamaverunt. [50] Omnes enim viderunt eum, et conturbati sunt. Et statim locutus est cum eis, et dixit eis : Confidite, ego sum : nolite timere.

[51] Et ascendit ad illos in navim, et cessavit ventus. Et plus magis intra se stupebant : [52] non enim intellexerunt de panibus : erat enim cor eorum obcaecatum. [53] Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesareth, et applicuerunt. [54] Cumque egressi essent de navi, continuo cognoverunt eum : [55] et percurrentes universam regionem illam, coeperunt in grabatis eos, qui se male habebant, circumferre, ubi audiebant eum esse.

[56] Et quocumque introibat, in vicos, vel in villas aut civitates, in plateis ponebant infirmos, et deprecabantur eum, ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent, et quotquot tangebant eum, salvi fiebant.