Salvum me fac, Deus. Christ in his passion declareth the greatness of his sufferings, and the malice of his persecutors the Jews; and foretelleth their reprobation.

 1 In finem, pro iis qui commutabuntur. David.  2 Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam.  3 Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris; et tempestas demersit me.  4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.  5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste; quae non rapui, tunc exsolvebam.

 6 Deus, tu scis insipientiam meam; et delicta mea a te non sunt abscondita.  7 Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; non confundantur super me qui quaerunt te, Deus Israel.  8 Quoniam propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam.  9 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meae.  10 Quoniam zelus domus tuae comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

 11 Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.  12 Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum illis in parabolam.  13 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.  14 Ego vero orationem meam ad te, Domine : tempus beneplaciti, Deus, in multitudine misericordiae tuae; exaudi me in veritate salutis tuae.  15 Eripe me de luto, ut non infigar; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.

 16 Non me demergat tempestas aquae, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.  17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.  18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, velociter exaudi me.  19 Intende animae meae, et libera eam; propter inimicos meos eripe me.  20 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam;

 21 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam; et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit; et qui consolaretur, et non inveni.  22 Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.  23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.  24 Obscurentur oculi eorum, ne videant; et dorsum eorum semper incurva.  25 Effunde super eos iram tuam; et furor irae tuae comprehendat eos.

 26 Fiat habitatio eorum deserta; et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.  27 Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.  28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum et non intrent in justitiam tuam.  29 Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.  30 Ego sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscepit me.

 31 Laudabo nomen Dei cum cantico; et magnificabo eum in laude;  32 et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.  33 Videant pauperes, et laetentur; quaerite Deum, et vivet anima vestra,  34 quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.  35 Laudent illum caeli et terra; mare, et omnia reptilia in eis.

 36 Quoniam Deus salvam faciet Sion, et aedificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et haereditate acquirent eam.  37 Et semen servorum ejus possidebit eam; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.