The praises of the holy fathers, in particular of Enoch, Noe, Abraham, Isaac, and Jacob.
[1] Laudemus viros gloriosos, et parentes nostros in generatione sua.
[2] Multam gloriam fecit Dominus : magnificentia sua a saeculo.
[3] Dominantes in potestatibus suis, homines magni virtute et prudentia sua praediti, nuntiantes in prophetis dignitatem prophetarum :
[4] et imperantes in praesenti populo, et virtute prudentiae populis sanctissima verba :
[5] in peritia sua requirentes modos musicos, et narrantes carmina Scripturarum :
[6] homines divites in virtute, pulchritudinis studium habentes, pacificantes in domibus suis.
[7] Omnes isti in generationibus gentis suae gloriam adepti sunt, et in diebus suis habentur in laudibus.
[8] Qui de illis nati sunt reliquerunt nomen narrandi laudes eorum.
[9] Et sunt quorum non est memoria : perierunt quasi qui non fuerint : et nati sunt quasi non nati, et filii ipsorum cum ipsis.
[10] Sed illi viri misericordiae sunt, quorum pietates non defuerunt.
[11] Cum semine eorum permanent bona :
[12] haereditas sancta nepotes eorum, et in testamentis stetit semen eorum :
[13] et filii eorum propter illos usque in aeternum manent : semen eorum et gloria eorum non derelinquetur.
[14] Corpora ipsorum in pace sepulta sunt, et nomen eorum vivit in generationem et generationem.
[15] Sapientiam ipsorum narrent populi, et laudem eorum nuntiet ecclesia.
[16] Enoch placuit Deo, et translatus est in paradisum, ut det gentibus poenitentiam.
[17] Noe inventus est perfectus, justus, et in tempore iracundiae factus est reconciliatio.
[18] Ideo dimissum est reliquum terrae, cum factum est diluvium.
[19] Testamenta saeculi posita sunt apud illum, ne deleri possit diluvio omnis caro.
[20] Abraham magnus pater multitudinis gentium, et non est inventus similis illi in gloria : qui conservavit legem Excelsi, et fuit in testamento cum illo.
[21] In carne ejus stare fecit testamentum, et in tentatione inventus est fidelis.
[22] Ideo jurejurando dedit illi gloriam in gente sua, crescere illum quasi terrae cumulum,
[23] et ut stellas exaltare semen ejus, et haereditare illos a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos terrae.
[24] Et in Isaac eodem modo fecit, propter Abraham patrem ejus.
[25] Benedictionem omnium gentium dedit illi Dominus, et testamentum confirmavit super caput Jacob.
[26] Agnovit eum in benedictionibus suis, et dedit illi haereditatem, et divisit illi partem in tribubus duodecim.
[27] Et conservavit illi homines misericordiae, invenientes gratiam in oculis omnis carnis.
|