The like desolation of Ammon, of Idumea, of the Syrians, of the Agarenes, and of the Elamites.

 1 Ad filios Ammon. Haec dicit Dominus : Numquid non filii sunt Israel, aut haeres non est ei? Cur igitur haereditate possedit Melchom Gad, et populus ejus in urbibus ejus habitavit?  2 Ideo dies veniunt, dicit Dominus, et auditum faciam super Rabbath filiorum Ammon fremitum praelii, et erit in tumultum dissipata, filiaeque ejus igni succendentur, et possidebit Israel possessores suos, ait Dominus.  3 Ulula, Hesebon, quoniam vastata est Hai : clamate, filiae Rabbath, accingite vos ciliciis, plangite et circuite per sepes, quoniam Melchom in transmigrationem ducetur, sacerdotes ejus et principes ejus simul.  4 Quid gloriaris in vallibus? defluxit vallis tua, filia delicata, quae confidebas in thesauris tuis, et dicebas : Quis veniet ad me?  5 Ecce ego inducam super te terrorem, ait Dominus Deus exercituum, ab omnibus qui sunt in circuitu tuo : et dispergemini singuli a conspectu vestro, nec erit qui congreget fugientes.

 6 Et post haec reverti faciam captivos filiorum Ammon, ait Dominus.  7 Ad Idumaeam. Haec dicit Dominus exercituum : Numquid non ultra est sapientia in Theman? Periit consilium a filiis, inutilis facta est sapientia eorum.  8 Fugite et terga vertite : descendite in voraginem, habitatores Dedan : quoniam perditionem Esau adduxi super eum, tempus visitationis ejus.  9 Si vindemiatores venissent super te, non reliquissent racemum : si fures in nocte, rapuissent quod sufficeret sibi.  10 Ego vero, discooperui Esau : revelavi abscondita ejus, et celari non poterit : vastatum est semen ejus, et fratres ejus, et vicini ejus, et non erit.

 11 Relinque pupillos tuos : ego faciam eos vivere : et viduae tuae in me sperabunt.  12 Quia haec dicit Dominus : Ecce quibus non erat judicium ut biberent calicem, bibentes bibent : et tu, quasi innocens relinqueris? non eris innocens, sed bibens bibes.  13 Quia per memetipsum juravi, dicit Dominus, quod in solitudinem, et in opprobrium, et in desertum, et in maledictionem erit Bosra, et omnes civitates ejus erunt in solitudines sempiternas.  14 Auditum audivi a Domino, et legatus ad gentes missus est : Congregamini, et venite contra eam, et consurgamus in praelium.  15 Ecce enim parvulum dedi te in gentibus, contemptibilem inter homines.

 16 Arrogantia tua decepit te, et superbia cordis tui, qui habitas in cavernis petrae, et apprehendere niteris altitudinem collis : cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum, inde detraham te, dicit Dominus.  17 Et erit Idumaea deserta : omnis qui transibit per eam stupebit, et sibilabit super omnes plagas ejus.  18 Sicut subversa est Sodoma, et Gomorrha, et vicinae ejus, ait Dominus : non habitabit ibi vir, et non incolet eam filius hominis.  19 Ecce quasi leo ascendet de superbia Jordanis ad pulchritudinem robustam, quia subito currere faciam eum ad illam. Et quis erit electus, quem praeponam ei? quis enim similis mei? et quis sustinebit me? et quis est iste pastor, qui resistat vultui meo?  20 Propterea audite consilium Domini, quod iniit de Edom, et cogitationes ejus, quas cogitavit de habitatoribus Theman : si non dejecerint eos parvuli gregis, nisi dissipaverint cum eis habitaculum eorum.

 21 A voce ruinae eorum commota est terra, clamor in mari Rubro auditus est vocis ejus.  22 Ecce quasi aquila ascendet, et avolabit, et expandet alas suas super Bosran : et erit cor fortium Idumaeae in die illa quasi cor mulieris parturientis.  23 Ad Damascum : Confusa est Emath et Arphad, quia auditum pessimum audierunt : turbati sunt in mari; prae sollicitudine quiescere non potuit.  24 Dissoluta est Damascus, versa est in fugam : tremor apprehendit eam, angustia et dolores tenuerunt eam quasi parturientem.  25 Quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem, urbem laetitiae?

 26 Ideo cadent juvenes ejus in plateis ejus, et omnes viri praelii conticescent in die illa, ait Dominus exercituum.  27 Et succendam ignem in muro Damasci, et devorabit moenia Benadad.  28 Ad Cedar, et ad regna Asor, quae percussit Nabuchodonosor rex Babylonis. Haec dicit Dominus : Surgite, et ascendite ad Cedar, et vastate filios orientis.  29 Tabernacula eorum, et greges eorum capient : pelles eorum, et omnia vasa eorum, et camelos eorum tollent sibi, et vocabunt super eos formidinem in circuitu.  30 Fugite, abite vehementer, in voraginibus sedete, qui habitatis Asor, ait Dominus : iniit enim contra vos Nabuchodonosor rex Babylonis consilium, et cogitavit adversum vos cogitationes.

 31 Consurgite, et ascendite ad gentem quietam, et habitantem confidenter, ait Dominus : non ostia, nec vectes eis : soli habitant.  32 Et erunt cameli eorum in direptionem, et multitudo jumentorum in praedam : et dispergam eos in omnem ventum, qui sunt attonsi in comam, et ex omni confinio eorum adducam interitum super eos, ait Dominus.  33 Et erit Asor in habitaculum draconum, deserta usque in aeternum : non manebit ibi vir, nec incolet eam filius hominis.  34 Quod facum est verbum Domini ad Jeremiam prophetam adversus Aelam, in principio regni Sedeciae regis Juda, dicens :  35 Haec dicit Dominus exercituum : Ecce ego confrigam arcum Aelam, et summam fortitudinem eorum :

 36 et inducam super Aelam quatuor ventos a quatuor plagis caeli, et ventilabo eos in omnes ventos istos, et non erit gens ad quam non perveniant profugi Aelam.  37 Et pavere faciam Aelam coram inimicis suis, et in conspectu quaerentium animam eorum : et adducam super eos malum, iram furoris mei, dicit Dominus, et mittam post eos gladium donec consumam eos.  38 Et ponam solium meum in Aelam, et perdam inde reges et principes, ait Dominus.  39 In novissimis autem diebus reverti faciam captivos Aelam, dicit Dominus.