The canticle of Debbora and Barac after their victory.
[1] Cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoem in illo die, dicentes :
[2] Qui sponte obtulistis de Israel animas vestras ad periculum, benedicite Domino.
[3] Audite reges, auribus percipite principes : ego sum, ego sum, quae Domino canam, psallam Domino Deo Israel.
[4] Domine, cum exires de Seir, et transires per regiones Edom, terra mota est, caelique ac nubes distillaverunt aquis.
[5] Montes fluxerunt a facie Domini, et Sinai a facie Domini Dei Israel.
[6] In diebus Samgar filii Anath, in diebus Jahel quieverunt semitae : et qui ingrediebantur per eas, ambulaverunt per calles devios.
[7] Cessaverunt fortes in Israel, et quieverunt : donec surgeret Debbora, surgeret mater in Israel.
[8] Nova bella elegit Dominus, et portas hostium ipse subvertit : clypeus et hasta si apparuerint in quadraginta millibus Israel.
[9] Cor meum diligit principes Israel : qui propria voluntate obtulistis vos discrimini, benedicite Domino.
[10] Qui ascenditis super nitentes asinos, et sedetis in judicio, et ambulatis in via, loquimini.
[11] Ubi collisi sunt currus, et hostium suffocatus est exercitus, ibi narrentur justitiae Domini, et clementia in fortes Israel : tunc descendit populus Domini ad portas, et obtinuit principatum.
[12] Surge, surge Debbora; surge, surge, et loquere canticum : surge Barac, et apprehende captivos tuos, fili Abinoem.
[13] Salvatae sunt reliquiae populi, Dominus in fortibus dimicavit.
[14] Ex Ephraim delevit eos in Amalec, et post eum ex Benjamin in populos tuos, o Amalec : de Machir principes descenderunt, et de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum.
[15] Duces Issachar fuere cum Debbora, et Barac vestigia sunt secuti, qui quasi in praeceps ac barathrum se discrimini dedit : diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio.
[16] Quare habitas inter duos terminos, ut audias sibilos gregum? diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio.
[17] Galaad trans Jordanem quiescebat, et Dan vacabat navibus : Aser habitabat in littore maris, et in portubus morabatur.
[18] Zabulon vero et Nephthali obtulerunt animas suas morti in regione Merome.
[19] Venerunt reges et pugnaverunt, pugnaverunt reges Chanaan in Thanach juxta aquas Mageddo, et tamen nihil tulere praedantes.
[20] De caelo dimicatum est contra eos : stellae manentes in ordine et cursu suo, adversus Sisaram pugnaverunt.
[21] Torrens Cison traxit cadavera eorum, torrens Cadumim, torrens Cison : conculca, anima mea, robustos.
[22] Ungulae equorum ceciderunt, fugientibus impetu, et per praeceps ruentibus fortissimis hostium.
[23] Maledicite terrae Meroz, dixit angelus Domini : maledicite habitatoribus ejus, quia non venerunt ad auxilium Domini, in adjutorium fortissimorum ejus.
[24] Benedicta inter mulieres Jahel uxor Haber Cinaei, et benedicatur in tabernaculo suo.
[25] Aquam petenti lac dedit, et in phiala principum obtulit butyrum.
[26] Sinistram manum misit ad clavum, et dexteram ad fabrorum malleos. Percussitque Sisaram quaerens in capite vulneri locum, et tempus valide perforans :
[27] inter pedes ejus ruit : defecit, et mortuus est : volvebantur ante pedes ejus, et jacebat exanimis et miserabilis.
[28] Per fenestram respiciens, ululabat mater ejus : et de coenaculo loquebatur : Cur moratur regredi currus ejus? quare tardaverunt pedes quadrigarum illius?
[29] Una sapientior ceteris uxoribus ejus, haec socrui verba respondit :
[30] Forsitan nunc dividit spolia, et pulcherrima feminarum eligitur ei : vestes diversorum Sisarae traduntur in praedam, et supellex varia ad ornanda colla congeritur.
[31] Sic pereant omnes inimici tui, Domine : qui autem diligunt te, sicut sol in ortu suo splendet, ita rutilent.
[32] Quievitque terra per quadraginta annos.
|