The creation and favour of God to man. An exhortation to turn to God.
[1] Deus creavit de terra hominem, et secundum imaginem suam fecit illum :
[2] et iterum convertit illum in ipsam, et secundum se vestivit illum virtute.
[3] Numerum dierum et tempus dedit illi, et dedit illi potestatem eorum quae sunt super terram.
[4] Posuit timorem illius super omnem carnem, et dominatus est bestiarum et volatilium.
[5] Creavit ex ipso adjutorium simile sibi : consilium, et linguam, et oculos, et aures, et cor dedit illis excogitandi, et disciplina intellectus replevit illos.
[6] Creavit illis scientiam spiritus, sensu implevit cor illorum, et mala et bona ostendit illis.
[7] Posuit oculum suum super corda illorum, ostendere illis magnalia operum suorum :
[8] ut nomen sanctificationis collaudent, et gloriari in mirabilibus illius; ut magnalia enarrent operum ejus.
[9] Addidit illis disciplinam, et legem vitae haereditavit illos.
[10] Testamentum aeternum constituit cum illis, et justitiam et judicia sua ostendit illis.
[11] Et magnalia honoris ejus vidit oculus illorum, et honorem vocis audierunt aures illorum. Et dixit illis : Attendite ab omni iniquo.
[12] Et mandavit illis unicuique de proximo suo.
[13] Viae illorum coram ipso sunt semper : non sunt absconsae ab oculis ipsius.
[14] In unamquamque gentem praeposuit rectorem :
[15] et pars Dei Israel facta est manifesta.
[16] Et omnia opera illorum velut sol in conspectu Dei : et oculi ejus sine intermissione inspicientes in viis eorum.
[17] Non sunt absconsa testamenta per iniquitatem illorum, et omnes iniquitates eorum in conspectu Dei.
[18] Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso, et gratiam hominis quasi pupillam conservabit.
[19] Et postea resurget, et retribuet illis retributionem, unicuique in caput ipsorum, et convertet in interiores partes terrae.
[20] Poenitentibus autem dedit viam justitiae, et confirmavit deficientes sustinere, et destinavit illis sortem veritatis.
[21] Convertere ad Dominum, et relinque peccata tua :
[22] precare ante faciem Domini, et minue offendicula.
[23] Revertere ad Dominum, et avertere ab injustitia tua, et nimis odito execrationem :
[24] et cognosce justitias et judicia Dei, et sta in sorte propositionis, et orationis altissimi Dei.
[25] In partes vade saeculi sancti, cum vivis et dantibus confessionem Deo.
[26] Non demoreris in errore impiorum : ante mortem confitere : a mortuo, quasi nihil, perit confessio.
[27] Confiteberis vivens, vivus et sanus confiteberis : et laudabis Deum, et gloriaberis in miserationibus illius.
[28] Quam magna misericordia Domini, et propitiatio illius convertentibus ad se!
[29] Nec enim omnia possunt esse in hominibus, quoniam non est immortalis filius hominis, et in vanitate malitiae placuerunt.
[30] Quid lucidius sole? et hic deficiet; aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis? et hoc arguetur.
[31] Virtutem altitudinis caeli ipse conspicit : et omnes homines terra et cinis.
|