Of sacrifices for trespasses and thanks offerings. No fat nor blood is to be eaten.
[1] Haec quoque lex hostiae pro delicto, Sancta sanctorum est :
[2] idcirco ubi immolabitur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto : sanguis ejus per gyrum altaris fundetur.
[3] Offerent ex ea caudam et adipem qui operit vitalia :
[4] duos renunculos, et pinguedinem quae juxta ilia est, reticulumque jecoris cum renunculis.
[5] Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domini pro delicto.
[6] Omnis masculus de sacerdotali genere, in loco sancto vescetur his carnibus, quia Sanctum sanctorum est.
[7] Sicut pro peccato offertur hostia, ita et pro delicto : utriusque hostiae lex una erit : ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.
[8] Sacerdos qui offert holocausti victimam, habebit pellem ejus.
[9] Et omne sacrificium similae, quod coquitur in clibano, et quidquid in craticula, vel in sartagine praeparatur, ejus erit sacerdotis a quo offertur :
[10] sive oleo conspersa, sive arida fuerint, cunctis filiis Aaron mensura aequa per singulos dividetur.
[11] Haec est lex hostiae pacificorum quae offertur Domino.
[12] Si pro gratiarum actione oblatio fuerit, offerent panes absque fermento conspersos oleo, et lagana azyma uncta oleo, coctamque similam, et collyridas olei admistione conspersas :
[13] panes quoque fermentatos cum hostia gratiarum, quae immolatur pro pacificis :
[14] ex quibus unus pro primitiis offeretur Domino, et erit sacerdotis qui fundet hostiae sanguinem,
[15] cujus carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.
[16] Si voto, vel sponte quispiam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die : sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est :
[17] quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.
[18] Si quis de carnibus victimae pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio, nec proderit offerenti : quin potius quaecumque anima tali se edulio contaminaverit, praevaricationis rea erit.
[19] Caro, quae aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni : qui fuerit mundus, vescetur ex ea.
[20] Anima polluta quae ederit de carnibus hostiae pacificorum, quae oblata est Domino, peribit de populis suis.
[21] Et quae tetigerit immunditiam hominis, vel jumenti, sive omnis rei quae polluere potest, et comederit de hujuscemodi carnibus, interibit de populis suis.
[22] Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
[23] Loquere filiis Israel : Adipem ovis, et bovis, et caprae non comedetis.
[24] Adipem cadaveris morticini, et ejus animalis, quod a bestia captum est, habebitis in varios usus.
[25] Si quis adipem, qui offerri debet in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo.
[26] Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus.
[27] Omnis anima, quae ederit sanguinem, peribit de populis suis.
[28] Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
[29] Loquere filiis Israel, dicens : Qui offert victimam pacificorum Domino, offerat simul et sacrificium, id est, libamenta ejus.
[30] Tenebit manibus adipem hostiae, et pectusculum : cumque ambo oblata Domino consecraverit, tradet sacerdoti,
[31] qui adolebit adipem super altare, pectusculum autem erit Aaron et filiorum ejus.
[32] Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in primitias sacerdotis.
[33] Qui obtulerit sanguinem et adipem filiorum Aaron, ipse habebit et armum dextrum in portione sua.
[34] Pectusculum enim elevationis, et armum separationis, tuli a filiis Israel de hostiis eorum pacificis, et dedi Aaron sacerdoti, et filiis ejus, lege perpetua, ab omni populo Israel.
[35] Haec est unctio Aaron et filiorum ejus in caeremoniis Domini die qua obtulit eos Moyses, ut sacerdotio fungerentur,
[36] et quae praecepit eis dari Dominus a filiis Israel religione perpetua in generationibus suis.
[37] Ista est lex holocausti, et sacrificii pro peccato atque delicto, et pro consecratione et pacificorum victimis,
[38] quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandabit filiis Israel ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.
|